Odpowiedzialność cywilnoprawna członków zarządu

Przyjętą w ksh zasadą jest, że członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy.

Do niedawna, tj. do lipca 2022 r., w art. 293 par. 2 i art. 493 par. 2, ksh przewidywał, że osoba taka powinna przy wykonywaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności. Obecnie wymóg ten został przeniesiony do art. 2091 par. 1 i art. 3771 par. 1 ksh, przy czym uzupełniono go o dodatkowe kryterium dochowania lojalności wobec spółki.

Nowe kryteria należytej staranności

W ramach ostatniej nowelizacji ksh kryterium należytej staranności zostało doprecyzowane w sposób korzystny dla członków zarządu. Nowe rozwiązanie może bowiem ułatwić uwolnienie się przez członka zarządu od odpowiedzialności cywilnoprawnej.

Zmiany polegają na wprowadzeniu do art. 293 i art. 483 ksh tzw. business judgement rule. Polega ona na tym, że działania członka zarządu powinny być oceniany z punktu widzenia biznesowego, biorąc pod uwagę ryzyko, które jest immanentnym elementem działalności gospodarczej. Dlatego przyjęto, że członek zarządu nie narusza obowiązku dołożenia staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności, jeżeli postępując w sposób lojalny wobec spółki, działa w granicach uzasadnionego ryzyka gospodarczego.

Dodatkowo wskazano, że działanie w granicach uzasadnionego ryzyka gospodarczego może opierać się na informacjach, analizach i opiniach, które powinny być w danych okolicznościach uwzględnione przy dokonywaniu starannej oceny. Zatem w celu zmniejszenia ryzyka odpowiedzialności za szkodę, która może powstać w spółce na skutek decyzji biznesowych, wskazane jest, by przy ich podejmowaniu członek zarządu opierał się na fachowych opiniach i ekspertyzach.

Podstawa prawna:

 
Niniejsza informacja nie stanowi czynności doradztwa podatkowego o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz.2117) i nie może stanowić podstawy do udzielania jakichkolwiek rekomendacji.

Podobne wpisy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *